آثار فارماکولوژیکی و مکانیسم اثر:
مستندات نشان می دهد که این گیاه در برابر رنج وسیعی از باکتریها، قارچها و مخمرهایی که باعث عفونت های سطحی می شوند موثر است. روغن درخت چای باعث متلاشی شدن باکتریها در طول هر دو فاز رشد و سکون می شود. آزمایشات نشان می دهد روغن درخت چای در تسکین علائم زخم پای ورزشکاران و درمان عفونت قارچی ناخن موثر است. روغن درخت چای به دو فرم شیاف یا دوش واژینال برای درمان زنانی با عفونت کاندیدیاسیز واژن یا تریکوموناسیز توصیه می شود.
مکانیسم عمل روغن درخت چای مشابه ضدعفونی کننده های غشا مانند کلرهگزیدین و ترکیبات چهارتایی آمونیوم می باشد و با دناتوره کردن پروتئین و اختلال در ساختار غشا باعث از بین رفتن میکروارگانیسم ها می شود. مشاهدات میکروسکوپی نشان می دهد که از دست دادن ترکیبات اصلی سلول و شکست دیواره سلولی سلولهای E.coli با روغن درخت چای به خوبی کشته شدن سلول با روش اتولیز می باشد. روغن درخت چای بر رنج گسترده ای از باکتریهای فلور پوست اثر میگذارد. باکتریهای گرم منفی نسبت به باکتریهای گرم مثبت حساس تر به روغن درخت چای هستند و سریعتر از بین می روند.
روغن درخت چای در برابر انواع درماتوفیتها و مخمرها فعال می باشد. روغن درخت چای قادر است که به طور کامل رشد کاندیدا آلبیکنز را روی محیط آگار مهار کند.
روغن درخت چای برای بیماریهای دستگاه تنفسی و بیماریهای پوستی مورد استفاده قرار میگیرد. همچنین به عنوان یک ضدعفونی کننده مورد استفاده قرار میگیرد. در طب عامیانه از روغن درخت چای در جهت برطرف کردن ورم لوزه، فارنژیت، کولیت و سینوزیت استفاده می شود. در مصارف خارجی نیز روغن درخت چای برای زخمهای غشای مخاطی دهان و دندان، التهاب لثه، درمان ریشه، عفونتهای قارچی ناخن، پوست، سوختگی، زخم و گزش حشرات مورد استفاده قرار میگیرد.
عوارض جانبی: مصرف این دارو ممکن است واکنشهای آلرژیک پوستی مانند خشکی پوست، خارش، سوزش، سوختگی و قرمزی را باعث شود.
موارد عدم مصرف و نکات قابل توصیه:
شرایط نگهداری: دور از دسترس اطفال و در دمای کمتر از °C 30 و به دور از نور، حرارت و رطوبت نگهداری شود.